Tango 1942
Componist: Lucio Demare
Tekstschrijver: Homero Manzi
Gepubliceerd 8 mei 2024
Geschiedenis
Homero Manzi woonde in São Paulo een optreden bij met een zangeres die indruk op hem maakte vanwege haar doorleefde stem. Men vermoedt dat het Malena de Toledo [1] was.
Misschien was Malena de Toledo de inspiratiebron en droeg Manzi het lied aan iemand anders op. Nelly Omar [2] met wie de dichter een relatie had, beweerde dat zij “Malena” was. Homero Manzi droeg nog nummers aan Omar op zoals ‘Solamente ella’ , ‘Ninguna’ en ‘Su carta no llegó’.
Bronnen vermelden dat Malena het onbekende koormeisje Azucena Maizani was die de tango opnam maar ontkende dat zij “Malena” was in het lied. En er gaan nog verschillende verhalen de ronde.
Acho Manzi, de zoon van de dichter beweerde dat zijn vader met verschillende vrouwen in de artistieke wereld affaires had en dat “de Malena” niet bestond. We kunnen besluiten dat Manzi zich liet inspireren door Malena de Toledo maar dat Malena een icoon is voor alle vrouwen waarvan hij hield.
[1] en [2]
[1] Malena De Toledo geboren als Elena Tortolero in 1916 (Chili of Argentinië) en overleden in 1960 (Montevideo) was zangeres. Ze was gehuwd met Genaro Salinas, een Mexicaanse bolero zanger.
[2] Nelly Omar geboren als Vattuone, Nilda Elvira geboren in 1911 (Guaminí, prov BA) en overleden in 2013 (Buenos Aires) was zangeres en componiste.
El día de las Malenas
Sinds 2003 is 6 maart el “Día de las Malenas” omdat het nummer op 6 maart werd aangegeven bij SADAIC [3] in 1942. 6 maart was ook de overlijdensdag van Lucio Demare, de componist. Het is bovendien de geboortedag van Homero Manzi’s zoon, Acho [4] en achterkleindochter Romina Manzione [5].
[3] – [5]
[3] SADAIC, auteursrechtenvereniging, bij ons SABAM.
[4] Acho Manzi geboren als Manzione, Homero Luis in 1933 (Buenos Aires) en overleden in 2013 (Buenos Aires) was tekstschrijver en muzikant. Hij was de zoon van Casilda Iñíguez Vildósola en de dichter Homero Manzi(one).
[5] Romina Mazione geboren in 1989.
Tekst
Malena
Malena canta el tango como ninguna
y en cada verso pone su corazón.
A yuyo del suburbio su voz perfuma,
Malena tiene pena de bandoneón.
Tal vez allá en la infancia su voz de alondra
tomó ese tono oscuro de callejón,
o acaso aquel romance que sólo nombra
cuando se pone triste con el alcohol.
Malena canta el tango con voz de sombra,
Malena tiene pena de bandoneón.
Malena zingt de tango als geen ander
en in elk couplet legt ze haar hart.
haar stem parfumeert het onkruid van de voorstad,
Malena draagt het verdriet van de bandoneon.
Allicht kleurde haar jonge leeuwerikenstem
donker als een steeg,
of misschien als een romance die ze aanhaalt
als ze verdrietig wordt van de alcohol.
Malena zingt de tango met schorre stem,
Malena draagt het verdriet van de bandoneon.
Tu canción
tiene el frío del último encuentro.
Tu canción
se hace amarga en la sal del recuerdo.
Yo no sé
si tu voz es la flor de una pena,
só1o sé que al rumor de tus tangos, Malena,
te siento más buena,
más buena que yo.
Jouw lied
omhult de kilte als een laatste ontmoeting.
Jouw lied
wordt bitter in het zout van de herinnering.
Ik weet niet
of jouw stem de bloem van een verdriet is,
ik weet alleen dat bij het klinken van je tango's, Malena,
ik je beter aanvoel,
beter dan ik mezelf.
Tus ojos son oscuros como el olvido,
tus labios apretados como el rencor,
tus manos dos palomas que sienten frío,
tus venas tienen sangre de bandoneón.
Tus tangos son criaturas abandonadas
que cruzan sobre el barro del callejón,
cuando todas las puertas están cerradas
y ladran los fantasmas de la canción.
Malena canta el tango con voz quebrada,
Malena tiene pena de bandoneón.
Je ogen zijn donker als vergeten,
je lippen strak op elkaar van rancune,
je handen twee duiven die koud aanvoelen,
in je aderen stroomt het bloed van de bandoneon.
Je tango's zijn verlaten wezens
die over de modder van de steeg zweven,
als alle deuren gesloten zijn
en de geesten van het lied huilen.
Malena zingt de tango met gebroken stem,
Malena draagt het verdriet van de bandoneon.
Versies
De première van ‘Malena’ vond plaats in het cabaret Novelty, aan de Esmeralda 473, waar Homero Manzi en Lucio Demare met het zojuist voltooide stuk naartoe gingen. Juan Carlos Miranda repeteerde het en nog diezelfde dag zong hij het voor het publiek. Demare nam het stuk met zanger Miranda op 23 januari 1942 op, een paar weken nadat Aníbal Troilo het met Francisco Fiorentino had gedaan.
- Aníbal Troilo canta Francisco Fiorentino 1942 beluister
- Lucio Demare canta Juan Carlos Miranda 1942 beluister
- Lucio Demare canta Héctor Alvarado beluister
- Astor Piazzolla y Su Quinteto canta Rinaldi beluister
- Andrés Calamaro (Rockversie) (album: El Salmón) 2000 beluister
- Canta María José Demare (nicht van Lucio Demare) 2008 beluister
Uitgebreide lijst op volgende Pagina
Voor de Fanaten:
Radioprogramma over ‘Malena’ (Spaans) beluister