Pianist, orkestleider en componist
Geboren 7 januari 1903 Di Sarli, Cateyano (Bahía Blanca) – bijnaam: El Señor Del Tango
Overleden 12 januari 1960 (Buenos Aires)

Inleiding

Carlos Di Sarli werd in Bahía Blanca geboren en had 5 broers, 2 halfzussen en een halfbroer. Zijn roeping had hij te danken aan zijn broers die muzikant waren. Zijn broer Domingo was leraar op het conservatorium, Nicolás een gerenomeerd bariton en Roque pianist zoals Carlos.

Carlos studeerde aan het conservatorium waar zijn broer les gaf en maakte er kennis met klassieke muziek. Hij luisterde naar tango’s op de grammofoon en in cafés, waar hij piano begon te spelen.

Na enkele omzwervingen belandde hij met zijn broer Roque in Buenos Aires. In 1926 trad hij tot het orkest van Osvaldo Fresedo toe. Zij werden hechte vrienden. Fresedo had een belangrijke invloed op zijn stijl. Carlos droeg de tango ‘Milonguero viejo’ aan hem op.

Home Terug naar Inhoud Start

Sexteto Carlos Di Sarli

Di Sarli debuteerde in 1927 met een sextet. César Ginzo en Tito Landó speelden bandoneon, José Pécora en David Abramsky viool, Alfredo Krauss contrabas en hijzelf piano. Met dit sextet dat regelmatig van bezetting veranderde, trad hij in tearooms op, was hij te horen op Radio Cultura en nam hij nummers op voor platenlabel RCA Victor.
Santiago Devin, Ernesto Famá, Fernando Díaz en anderen zongen tijdens opnames en radio-optredens. Tussen 1928 en 1931 nam het sexteto 48 nummers op, waaronder ’T.B.C.’ , ‘Maldita’ , ‘La guitarrita’ en ‘Una noche de garufa’.

’T.B.C.’ Sexteto Carlos Di Sarli 1928-11-26 beluister
’Sos un fiera’ Sexteto Carlos Di Sarli canta Roberto Deirene (dit was hun eerste opname met zang) 1929-07-11 beluister

Home Terug naar Inhoud Start

Orquesta Típica Carlos Di Sarli

In 1938 stelde Carlos een orquesta típica samen: Di Sarli (piano), Roberto Guisado, Ángel Goicoechea en Alfredo Pérez (viool), Roberto Gianitelli, Domingo Sánchez en Roberto Mititieri (bandoneon), Domingo Capurro (contrabas) en Ignacio Murillo (zang), later vervangen door Roberto Rufino. Ze waren te horen op Radio El Mundo en in het Salón Imperio. In december 1939 nam het orkest de eerste tango’s op, ‘Corazón’ en ‘El Retirao’.
De violen speelden de hoofdrol, de bandoneons bleven op de achtergrond, wat zo heel zijn loopbaan zou blijven. In de loop van de tijd zakte het tempo van de muziek en werden melodie en zang belangrijker. De violen bleven het belangrijkste instrument en het werden er steeds meer tot zelfs 7. Van 1942 zong Alberto Podestá met enkele tussenpozen bij het orkest met onder andere ‘Junto a tu corazón’ , ‘Nido gaucho’ , ‘ La capilla blanca’. Jorge Durán passeerde ook de revue met zijn melancholische stem: ‘Vieja luna’ , ’Tu íntimo secreto’.
Helaas trok Carlos zich in 1948 terug.

‘Corazón’ Carlos Di Sarli canta Roberto Rufino 1939-12-11 beluister
‘El Retirao’ Carlos Di Sarli instrumentaal 1939-12-11 beluister
‘Junta a tu corazón (Hoy como ayer)’ canta Alberto Podestá 1942-06-23 beluister

De terugkeer

Na tweeëneenhalf jaar inactiviteit begon Carlos in februari 1951 opnieuw met een orkest. In maart verscheen hij bij Radio El Mundo met een groot orkest. Het bestond uit 6 violisten waaronder Roberto Guisado, Simón Bajour en Adolfo Pérez, 5 bandoneonisten waaronder Federico Scorticati, Félix Verdi en Angel Ramos en contrabassist Alfredo Sciarretta. Zangers van dienst waren Oscar Serpa en Mario Pomar, tot dan bekend als Mario Corrales.

Carlos was de eerste in Argentinië die bij label TK met magneetbanden en 33-toerenplaten werkte. Het resultaat was echter niet optimaal. Daarom schakelde hij in 1954 naar label RCA Victor over met betere kwaliteit tot gevolg.

Mario Pomar zong onvergetelijke nummers zoals ’Nido Gaucho’ , ‘Se muere de amor’ , ’Tangueando te quiero’ , ‘Tengo un amigo’ en ‘ Tormenta’ . Oscar Serpa moest niet onderdoen met ‘Un momento (V)’ , ‘Sueño de juventud (V)’ en ‘Verdemar’. Eind 1955 verlieten beide zangers en enkele muzikanten het orkest omwille van contractuele problemen en richtten in 1956 hun eigen Los Señores del Tango op.

’Sueño de juventud’ (V) canta Oscar Serpa 1954-08-31 beluister
’Nido gaucho’ canta Mario Pomar 1955-09-16 beluister

Een nieuw orkest

En dus vormde Carlos opnieuw een orkest. Hij werkte met de zangers Argentino Ledesma, Rodolfo Galé, Jorge Durán (die terugkeerde) en Roberto Florio aan. Bekende nummers zijn ‘Cantemos corazón’ , ’Soñemos’ , ‘ Destino de flor’ , ‘Adíos corazón’ en  het instrumentale ’Bahía Blanca’.

‘Cantemos corazón’ canta Roberto Florio 1956-11-02 beluister
’Novia provinciana’ canta Argentino Ledesma 1956-03-07 beluister
’Noche de locura’ canta Rodolfo Galé 1956-02-03 beluister

Vanaf 1958 ging zijn gezondheid erg achteruit. En toch nam hij nog een elpee met Philips/Polygram op. Zangers Jorge Durán, Horacio Casares en Roberto Florio hadden de eer eraan te mogen deelnemen.

’Hasta siempre amor’ canta Horacio Casares 1958-11 beluister

Home Terug naar Inhoud Start

Carlos Di Sarli als componist

Zijn eerste tango ‘Meditación’ componeerde hij in 1926 met een tekst van José Pedro de Grandis die later door Juan Maglio, Francisco Canaro en Osvaldo Fresedo werd opgnomen. 
’Milonguero viejo (Fresedo)’ , werd aan Osvaldo Fresedo opgedragen en Enrique Carrera Sotelo schreef er een tekst bij, maar Carlos nam het alleen instrumentaal op.
Carlos ontmoette eind jaren dertig Héctor Marcó, die later verschillende teksten op de muziek van Carlos zal schrijven.
En natuurlijk mogen we ‘Bahía blanca’ niet vergeten, een eerbetoon aan zijn geboortestad.

Enkele van zijn composities:
Artikel ‘No me pregunten por qué‘

‘Milonguero viejo’ instrumentale versies
1940-07-04 beluister , 1944-07-11 beluister , 1951-09-26 beluister en 1955-06-20 beluister
‘En un beso la vida’ tekst Héctor Marcó, canta Roberto Rufino 1940-09-23 beluister
‘Con alma y vida’ (M) tekst Héctor Marcó, canta Jorge Durán 1945-03-05 beluister
‘Bahía blanca’ instrumentaal 1957-11-21 beluister

Home Terug naar Inhoud Start

Eerbetoon aan Carlos Di Sarli

Aan hem opgedragen:
Carlos García [1] componeerde ‘Al maestro con nostalgia’ in 1979 en voerde dit uit met zijn orkest. beluister

In Bahía Blanca draagt een straat zijn naam en in de calle Hipolito Yrigoya verwijst een teken op het trottoir naar de plek van zijn geboortehuis. Op de Plazoleta Carlos Di Sarli staat een klein borstbeeld van de musicus en naast het station bevindt zich een houten monument, bedacht door beeldhouwer Celso Biondo.
Sinds 2011 vindt jaarlijks in oktober het Nationale Tangofestival ‘Carlos Di Sarli’ plaats.

Op 10 april 2013 ging de documentairefilm ‘Carlos Di Sarli El Señor del Tango’ in première, geregisseerd door Alberto Frenquel. Bahía Blanca vierde toen zijn 185-jarig bestaan. bekijk

[1]

[1] García, Carlos Juan Pedro (1914 -2006) was pianist, orkestleider, arrangeur en componist.

Home Terug naar Inhoud Start