Canción 1935.
Muziek: Carlos Gardel.
Tekst: Alfredo Le Pera.
Gepubliceerd 22 oktober 2024
Inleiding
‘El día que me quieras’ is een van de pareltjes die Carlos Gardel en Alfredo Le Pera schreven. Ze werkten begin jaren ’30 samen voor de filmwereld. Gardel componeerde, acteerde en zong, Le Pera schreef scenario’s en liedjesteksten. Dit nummer diende voor de gelijknamige film, een van hun laatste samenwerkingen voor ze beiden in 1935 in een vliegtuigongeval om het leven kwamen.
Le Pera was een bewonderaar van poëet Amado Nervo [1]. ‘El día que me quieras’ is bezaaid door “ogen en blikken, monden en glimlachen” zoals in de gedichten van de Mexicaan. De tekst is een parafrase [2] van het gelijknamige gedicht van Nervo opgenomen in zijn postume boek “El arquero divino” (1919). Afgezien van het feit dat de titel en het thema dezelfde zijn, is er zo goed als niets van Nervo over in Le Pera’s versie.
De muziek met een kort langzaam eerste deel en een lang ritmisch tweede deel verraadt de invloed van de toen opkomende Mexicaanse bolero.
‘El día que me quieras’ is mede dankzij de gelijknamige film beroemd over de wereld van de tango.
[1] en [2]
[1] Juan Crisóstomo Ruiz de Nervo y Ordaz (Mexico 1870 – Montevideo 1919), beter bekend als Amado Nervo was een Mexicaanse diplomaat, dichter en schrijver die behoorde tot de modernistische beweging.
[2] Een parafrase is een stijlfiguur waarbij een bestaande tekst door middel van een andere tekst wordt naverteld. Dit wordt onder andere gedaan als men het oorspronkelijke verhaal als te moeilijk beschouwt. Zo worden bijvoorbeeld in de kinderliteratuur verhalen uit de Griekse mythologie op deze wijze naverteld.
Tekst
El día que me quieras (De dag dat je van me houden zou)
Acaricia mi ensueño
el suave murmullo de tu suspirar,
¡como ríe la vida
si tus ojos negros me quieren mirar!
Y si es mío el amparo
de tu risa leve que es como un cantar,
ella aquieta mi herida,
¡todo, todo se olvida..!
Het zachte fluisteren van je verlangen,
streelt mijn dromen,
Het leven lacht me toe
als je zwarte ogen naar me willen kijken!
En als je milde lach die klinkt als een lied
mij warmte biedt,
mijn pijn bedaart,
dan wordt alles, alles vergeten… !
El día que me quieras
la rosa que engalana
se vestirá de fiesta
con su mejor color.
Al viento las campanas
dirán que ya eres mía
y locas las fontanas
me contarán tu amor.
La noche que me quieras
desde el azul del cielo,
las estrellas celosas
nos mirarán pasar
y un rayo misterioso
hará nido en tu pelo,
luciérnaga curiosa
que verá…¡que eres mi consuelo..!
De dag dat je van me houden zou
tooit de roos
zich feestelijk
in haar mooiste kleur.
De klokken geven het dan mee
dat je eindelijk de mijne bent
en fonteinen door het dolle heen
vertellen van je liefde.
De nacht dat je van me houden zou
zien jaloerse sterren ons,
vanuit het diepste hemelblauw
voorbij flaneren
en een mysterieuze gloed
nestelt zich dan in je haar,
een nieuwsgierig vuurvliegje
ziet...dat jij mijn toeverlaat bent...!
Recitado:
El día que me quieras
no habrá más que armonías,
será clara la aurora
y alegre el manantial.
Traerá quieta la brisa
rumor de melodías
y nos darán las fuentes
su canto de cristal.
El día que me quieras
endulzará sus cuerdas
el pájaro cantor,
florecerá la vida,
no existirá el dolor…
Voordracht:
De dag dat je van me houden zou
is er niets dan harmonie,
de dageraad helder
de bron vrolijk borrelend.
De bries zou dan rustig
melodieën meevoeren
en fonteinen zingen
kristalhelder voor ons.
De dag dat je van me houden zou
zingt de zangvogel
zachtjes zijn lied,
bloeit het leven,
bestaat er geen verdriet…
La noche que me quieras
desde el azul del cielo,
las estrellas celosas
nos mirarán pasar
y un rayo misterioso
hará nido en tu pelo,
luciérnaga curiosa
que verá… ¡que eres mi consuelo!
De nacht dat je van me houden zou
zien jaloerse sterren ons,
vanuit het diepste hemelblauw
voorbij flaneren
en een mysterieuze gloed
nestelt zich dan in je haar,
een nieuwsgierig vuurvliegje
ziet...dat jij mijn toeverlaat bent...!
Versies
Gardel noemde het werk een “canción” omdat de bolero internationaal nog niet bekend genoeg was. Daarom werd het nummer pas later door bolero-artiesten zoals Pedro Vargas, Trío Los Panchos, Johnny Albino, Tito Rodríguez, Altemar Dutra en Luis Miguel opgenomen. Verder zijn er ook versies van Nathalie Cole, Gloria Estefan, Julio Iglesias… en natuurlijk ook tangoversies.
Terig Tucci canta Carlos Gardel 1935-03-19 beluister
filmfragment ‘El día que me quieras’ 1935: Carlos Gardel met Rosita Montero.
Uitgebreide lijst op volgende pagina