Inleiding
‘Golondrinas’ beschrijft de vlucht van zwaluwen, een tekst van Alfredo Le Pera op muziek van Carlos Gardel die het nummer in ‘El Tango en Broadway’ uitbracht. De film werd in New York in de zomer van 1934 opgenomen en ging vreemd genoeg in Buenos Aires in première.
Gardel koesterde een voorliefde voor ‘Golondrinas’ en droeg het lied aan de vele Latijns-Amerikaanse artiesten op die in Greenwich Village (New York) woonden.
Tekst
De tekst beschrijft zwaluwen die, na lange afwezigheid eindelijk naar hun geboorteland terugkeren. De verzen van Le Pera gaan over het verlangen om te reizen en tegelijk om terug te keren naar geboorteland, buurt en vrienden, over dingen die verloren zijn gegaan in de tijd…
Golondrinas (Zwaluwen)
Golondrinas de un solo verano
con ansias constantes de cielos lejanos.
Alma criolla, errante y viajera,
querer detenerla es una quimera...
Golondrinas con fiebre en las alas
peregrinas borrachas de emoción...
Siempre sueña con otros caminos
la brújula loca de tu corazón...
Zwaluwen van één enkele zomer
met voortdurend verlangen naar verre horizonten.
Creoolse ziel, die zwerft en rondreist,
halt houden kan niet meer...
Zwaluwen met reiskoorts in de vleugels
pelgrims dronken van emotie...
Altijd dromen van nieuwe paden
je hartslag slaat op hol...
Criollita de mi pueblo,
pebeta de mi barrio,
la golondrina un día
su vuelo detendrá;
no habrá nube en sus ojos
de vagas lejanías
y en tus brazos amantes
su nido construirá.
Su anhelo de distancias
se aquietará en tu boca
con la dulce fragancia
de tu viejo querer...
Criollita de mi pueblo,
pebeta de mi barrio,
con las alas plegadas
también yo he de volver.
Creoolse van mijn dorp,
grietje uit de buurt,
op een dag stopt de zwaluw
met vliegen;
geen verlangen meer
naar verre horizonten,
in jouw liefdevolle armen
bouwt ze vast haar nest.
Haar zwerflust
zal wegebben in je mond
met de zoete geur
van oude omarming...
Creoolse van mijn dorp,
grietje uit de buurt,
met vleugels opgevouwen
ook ik wil terug naar vroeger.
En tus rutas que cruzan los mares
florece una estela azul de cantares
y al conjuro de nuevos paisajes
suena intensamente tu claro cordaje.
Con tu eterno sembrar de armonías
Tierras lejanas te vieron pasar;
otras lunas siguieron tus huellas,
tu solo destino es siempre volar.
Op je vliegroutes die zeeën overbruggen
ontstaat een blauw kielzog van liederen
en in de ban van nieuwe landschappen
klinkt je heldere stem intens.
Met het steeds weer uitstrooien van samenspel
zagen verre landen je voorbij komen;
andere manen volgden je sporen,
je enige lot is voor altijd vliegen.
Versies
Carlos Gardel orquesta Terig Tucci 1934-07-30 beluisster
filmfragment uit ‘El tango en el Broadway’ 1934
Vervolg versies op volgende pagina