Tango 1934.
Componist: Carlos Gardel.
Tekstschrijver: Alfredo Le Pera.
Gepubliceerd 3 april 2025.
Inleiding
‘Amargura’ is een van de vele nummers die Carlos Gardel en Alfredo Le Pera begin jaren ’30 schreven. De film ‘The Big Broadcast of 1936’ waarin Gardel een bijrol speelde, werd op twee plaatsen opgenomen, zowel in Hollywood als in New York. De scenes waarin hij ‘Amargura’ en ‘Apure delantero buey’ zong, werden in New York gefilmd. Later zette Gardel de nummers op plaat.
- Vergis je niet met het gelijknamige nummer dat door Gardel en José Razanno werd gecomponeerd beluister
Tekst
Amargura (Verbittering)
Me persigue implacable
su boca que reía,
acecha mis insomnios
ese recuerdo cruel,
mis propios ojos vieron
cómo ella le ofrecía
el beso de sus labios
rojos como un clavel.
Un viento de locura
atravesó mi mente,
deshecho de amargura
yo me quise vengar,
mis manos se crisparon,
mi pecho las contuvo,
su boca que reía
yo no pude matar.
Haar lachende mond
achtervolgt me meedogenloos
die wrede herinnering,
oorzaak van mijn slapeloosheid
mijn eigen ogen zagen
hoe ze hem een kus aanbood
met lippen
zo rood als een anjer.
Een vlaag van waanzin
schoot door mijn hoofd,
witheet van afgunst
wilde ik wraak,
mijn handen jeukten,
mijn inborst hield me tegen,
haar lachende mond
kon ik niet doden.
Fue su amor de un día
toda mi fortuna,
conté mi alegría
a los campos y a la luna.
Por quererla tanto,
por confiar en ella,
hoy hay en mi huella
sólo llanto y mi dolor.
Haar liefde van één dag
was mijn hele fortuin,
ik deelde mijn vreugde
met velden en de maan.
Ik hield zoveel van haar
en vertrouwde haar,
vandaag blijven enkel over
tranen en verdriet.
Doliente y abatido
mi vieja herida sangra.
Bebamos otro trago
que yo quiero olvidar,
pero estas penas hondas
de amor y desengaño
como las yerbas malas
son duras de arrancar.
Del fondo de mi copa
su imagen me obsesiona,
es como una condena
su risa siempre igual,
coqueta y despiadada
su boca me encadena,
se burla hasta la muerte
la ingrata en el cristal.
pijnlijk en stekend
bloedt mijn oude wonde.
Laten we nog eens klinken
vergeten wil ik,
deze diepe ellende
van liefde en teleurstelling,
want onkruid
is moeilijk te vernietigen.
Vanuit de bodem van mijn glas
komt jouw beeld tevoorschijn,
het lijkt wel een vloek
haar lach altijd dezelfde,
flirterig en genadeloos,
haar mond snoert me vast
spottend totterdood,
ondankbare in het glas.
Versies
- Carlos Gardel met het orkest van Terig Tucci 1935-03-20
- Orquesta Típica Victor Héctor Palacios 1936-04-03 beluister
- canta Héctor Mauré 1961 beluister
- canta Lex Vandyke 1999
Van Carlos Gardel en Alfredo Le Pera:
‘Amargura‘ , ‘Apure delantero buey‘ , ‘Arrabal Amargo‘ , ‘Caminito soleado‘ , ‘Criollita, deci que sí‘ , ‘Cuesta abajo‘ , ‘El día que me quieras‘ , ‘Golondrinas‘ , ‘Guitarra mía‘ , ‘Lejana tierra mía‘ , ‘Mi Buenos Aires querido‘ , ‘Por una cabeza‘ , ‘Recuerdo malevo‘ , ‘Rubias de New York‘ , ‘Soledad‘ , ‘Sus ojos se cerraron‘ , ‘Viejos tiempos‘ , ‘Volver‘ en ‘Volvió una noche‘.