Tango 1934.
Componist: Carlos Gardel.
Tekstschrijver: Alfredo Le Pera.
Gepubliceerd 27 maart 2025
Inleiding
‘Cuesta abajo’ is een tango van Alfredo Le Pera en Carlos Gardel. De tango werd speciaal voor de gelijknamige film gecomponeerd. Op een zekere dag ontstond discutie over de afloop van de film. Volgens een van de actrices, Mona Maris [1] werden gedurende de rest van die dag en de daaropvolgende nacht zowel de filmscènes als de tango ‘Cuesta abajo’ geschreven. De volgende dag werden beide opgenomen. Gardel zette het nummer later met het orkest onder leiding van Terig Tucci op plaat.
[1]
[1] Rosa Emma Mona María Marta Capdevielle (1906 BA – 1991 BA) bekend als Mona Maris was een Argentijnse filmactrice die optrad in Europa en de Verenigde Staten. In Argentinië stond ze bekend als ‘El Orgullo de las Pampas’. Zij was in ‘Cuesta abajo’ een van de hoofrolspeelsters.
Tekst
Cuesta abajo (Bergafwaarts)
Si arrastré por este mundo
la vergüenza de haber sido
y el dolor de ya no ser.
Bajo el ala del sombrero
cuantas veces, embozada,
una lágrima asomada
yo no pude contener...
Si crucé por los caminos
como un paria que el destino
se empeñó en deshacer;
si fui flojo, si fui ciego,
sólo quiero que hoy comprendan
el valor que representa
el coraje de querer.
Als ik met me meedroeg
schaamte om wat ik heb gedaan
en verdriet om wat ik niet ben.
Onder mijn sombrero
weggedoken
kon ik vaak niet beletten
dat een traan tevoorschijn kwam...
Toen ik zwierf langs wegen
als een verschoppeling
die het lot tartte;
en ik lui was, en blind,
wil ik vandaag alleen dat jullie begrijpen
welke moed het vergt
om te beminnen.
Era, para mí, la vida entera,
como un sol de primavera,
mi esperanza y mi pasión.
Sabía que en el mundo no cabía
toda la humilde alegría
de mi pobre corazón.
Ahora, cuesta abajo en mi rodada,
las ilusiones pasadas
yo no las puedo arrancar.
Sueño con el pasado que añoro,
el tiempo viejo que lloro
y que nunca volverá.
Voor mij was het mijn hele leven,
als een lentezon,
mijn hoop en mijn passie.
Ik wist dat de wereld niet groot genoeg was
voor alle bescheiden vreugde
van mijn arme hart.
Nu, bergafwaarts in mijn leven,
kan ik vroegere illusies
niet vergeten.
Ik droom van weleer waarnaar ik verlang,
en treur om wat voorbij is
en nooit weerkeert.
Por seguir tras de su huella
yo bebí incansablemente
en mi copa de dolor,
pero nadie comprendía
que, si todo yo lo daba
en cada vuelta dejaba
pedazos de corazón.
Ahora, triste, en la pendiente,
solitario y ya vencido
yo me quiero confesar:
si aquella boca mentía
el amor que me ofrecía,
por aquellos ojos brujos
yo habría dado siempre más.
Door haar spoor te volgen
dronk ik zonder ophouden
van mijn beker vol verdriet,
maar niemand begreep
dat, toen ik alles gaf
elke keer ik
stukjes hart verloor.
Nu, verdrietig, op het keerpunt,
eenzaam en al verslagen
wil ik bekennen:
als die mond loog
over liefde die ze bood,
voor die betovende ogen
zou ik altijd meer hebben gegeven.
Versies
- Carlos Gardel met het orkest van Terig Tucci 1934-07-30
- Francisco Canaro canta Carlos Galán 1934-09-19 beluister
- José Basso canta Rodolfo Galé 1953-12-09 beluister
- Osvaldo Fresedo 1963-06-17 beluister
- Francisco Canaro
- Héctor Varela canta Fernando Soler 1968-03-26 beluister
Vervolg lijst op volgende pagina.
Filmfragment ‘Cuesta abajo’ (1934)
Carlos Gardel met het orkest van Alberto Castellano.
Van Carlos Gardel en Alfredo Le Pera:
‘Amargura‘ , ‘Apure delantero buey‘ , ‘Arrabal Amargo‘ , ‘Caminito soleado‘ , ‘Criollita, deci que sí‘ , ‘Cuesta abajo‘ , ‘El día que me quieras‘ , ‘Golondrinas‘ , ‘Guitarra mía‘ , ‘Lejana tierra mía‘ , ‘Mi Buenos Aires querido‘ , ‘Por una cabeza‘ , ‘Recuerdo malevo‘ , ‘Rubias de New York‘ , ‘Soledad‘ , ‘Sus ojos se cerraron‘ , ‘Viejos tiempos‘ , ‘Volver‘ en ‘Volvió una noche‘.