Vals 1947
Componist: Aníbal Troilo
Tekstschrijver: Homero Manzi
Gepubliceerd 26 september 2023
Inleiding
Naast ‘Barrio de tango‘ en ‘Sur‘ heeft de samenwerking tussen Homero Manzi en Aníbal Troilo nog een pareltje van een tangowals opgeleverd: ‘Romance de barrio’. De eerstgenoemde tango’s gaan over de wijk (Nueva) Pompeya maar “Romance de barrio” gaat over een jeugdliefde. Deze wals is een plezier om op te dansen. De tekst is een echte smartlap.
Tekst
Romance de barrio
Primero la cita lejana de abril, tu oscuro balcón, tu antiguo jardín. Más tarde las cartas de pulso febril mintiendo que no, jurando que sí. Romance de barrio tu amor y mi amor. Primero un querer, después un dolor, por culpas que nunca tuvimos, por culpas que debimos sufrir los dos.
Eerst de afspraak lang geleden in april uw donker balkon, de oude tuin. Later de koortsachtige brieven liegen van niet, zweren van wel. Romance van de wijk, uw liefde mijn liefde Eerst liefde, later pijn, door fouten die we nooit maakten door fouten die ons beide deden afzien.
Hoy vivirás despreciándome, tal vez sin soñar que lamento al no poderte tener el dolor de no saber olvidar. Hoy estarás como nunca lejos mío, lejos de tanto llorar. Fue porque sí, que el despecho te cegó como a mí, sin mirar que en el rencor del adiós castigabas con crueldad tu corazón. Fue porque sí que de pronto no supimos pensar, que es más fácil renegar y partir que vivir sin olvidar.
Vandaag ben je me wellicht aan het verachten, misschien zonder te beseffen dat ik het betreur je niet te hebben, de pijn niet te vergeten. Vandaag ben je wellicht zoals nooit eerder ver van mij, ver van mijn verdriet. Het was omdat ja, afkeer je blind maakte voor mij, zonder te zien dat het bittere afscheid wreed je hart mishandelde. Het was omdat ja, we zo snel niet konden weten dat het gemakkelijker is te negeren en weg te gaan dan te leven zonder te vergeten.
Ceniza del tiempo la cita de abril, tu oscuro balcón, tu antiguo jardín las cartas trazadas con mano febril mintiendo que no, jurando que sí. Retornan vencidas tu voz y mi voz trayendo al volver con tonos de horror, las culpas que nunca tuvimos las culpas que debimos pagar los dos.
Verleden tijd, die afspraak in april, uw donker balkon, de oude tuin. de brieven geschreven met koortsachtige hand liegen van niet, zweren van wel. Ze doemen terug op, uw stem en de mijne die weer klinken naar afschuw, de fouten die we nooit maakten de fouten waarvoor we beide moesten betalen.
Versies
- Aníbal Troilo canta Floreal Ruiz 1947-08-19 beluister
Uitgebreide lijst op volgende pagina