Tango 1949.
Componist: Aníbal Troilo.
Tekstschrijver: Homero Manzi.
Gepubliceerd 4 december 2025
Inleiding
Bandoneonist Aníbal Troilo’s samenwerking en diepe vriendschap met Homero Manzi leverde in de jaren ’40 hits op zoals ‘Barrio de tango’ , ‘Sur‘ en de wals ‘Romance de barrio’ . ‘Che bandoneón’ is minder bekend maar daarom niet minder waard.
De bandoneon is het meest representatieve instrument van de tango rond de Río de la Plata [1]. Het instrument werd oorspronkelijk in Duitsland ontwikkeld en kwam in Italië terecht. Italiaanse seizoensarbeiders brachten hem mee naar Argentinië.
De bandoneon krijgt hier een aparte persoonlijkheid. Dit gebeurt ook in tango’s zoals ‘Bandoneon Arrabalero’ , ‘Fueye’ en ‘La última curda’ [2].
[1] en [2]
[1} Río de la plata: Rivier tussen Buenos Aires en Montevideo (Uruguay).
[2] ‘Bandoneon Arrabalero’ compositie Juan Bautista Desambroggio met tekst van Pascual Contursi. ‘Fueye’ compositie van Charlo met tekst van Homero Manzi. ‘La última curda’ compositie van Aníbal Troilo met tekst van Cátulo Castillo.
Tekst
Che bandoneon (Vriend bandoneon)
El duende de tu son, che bandoneón,
se apiada del dolor de los demás,
y al estrujar tu fueye dormilón
se arrima al corazón que sufre más.
Estercita y Mimí como Ninón, [1]
dejando sus destinos de percal
vistieron al final mortajas de rayón,
al eco funeral de tu canción.
De harteklop van je klank, vriend bandoneon,
ontfermt zich over het leed van havelozen,
en zodra de balg vol weemoed opent,
raakt de muziek mijn bloedend hart.
Estercita en Mimí alsook Ninón,
hun goed fatsoen zijn ze verloren
op 't laatst in een nepzijden doodskleed,
bij hun uitvaart weerklinkt je lied.
[1]
[1] Drie typerende vrouwelijke figuren: Esthercita, een personage gecreëerd door Samuel Linnig in zijn tango ‘Milonguita’ (over een vrouw in het cabaret), Mimí Pinsón is een personage in een boek van Alfred de Musset dat eruit opgepikt werd voor de tango ‘Griseta’ van González Castillo en Ninón staat voor Ninón de Lenclos (Franse Courtisane).
Bandoneón,
hoy es noche de fandango [2]
y puedo confesarte la verdad,
copa a copa, pena a pena, tango a tango,
embalado en la locura
del alcohol y la amargura.
Bandoneón,
para qué nombrarla tanto,
no ves que está de olvido el corazón
y ella vuelve noche a noche como un canto
en las gotas de tu llanto,
¡che bandoneón!
Bandoneon,
vandaag dient de nacht om te dansen
en dit kan ik je wel vertellen,
glas na glas, verdriet na verdriet, tango na tango,
verpakt in de waanzin
van alcohol en verbittering.
De bandoneon,
waarom haar zo vaak benoemen,
zie je niet dat het hart vergeet
en dat ze nacht na nacht als een refrein
in je tranen weer opwelt,
vriend bandoneon!
[2]
[2] Fandango: bijeenkomst en animatie met dans van het gepeupel (…)
Tu canto es el amor que no se dio
y el cielo que soñamos una vez,
y el fraternal amigo que se hundió
cinchando en la tormenta de un querer.
Y esas ganas tremendas de llorar
que a veces nos inundan sin razón,
y el trago de licor que obliga a recordar
si el alma está en "orsai"[3], che bandoneón.
Je lied is de liefde die nooit heeft bestaan
en de hemel waarvan we ooit droomden,
en de boezemvriend die al vechtend
verdronk in de strijd voor een liefde.
En die enorme drang om te huilen
die ons soms zomaar overspoelt,
en de drank die je herinneringen opdringt
als het hart “buitenspel” staat, vriend bandoneon.
[3]
[3] orsai of orsay: buitenspel
Versies
- Aníbal Troilo canta Alberto Marino (radio-opname) beluister
- Francini – Pontier canta Alberto Podestá 1950 beluister
- Miguel Caló canta Ricardo Blanco 1950 beluister
- María Novoa 2015 beluister
Uitgebreide lijst op volgende pagina
Fabio Furia
Van Aníbal Troilo en Homero Manzi:
‘Barrio de tango‘ , ‘Che bandoneon‘ , ‘Discepolín’ , ‘Romance de barrio‘ en ‘Sur‘